علی نامه نام منظومه ای کهن است از سراینده ای متخلّص به ربیع.این منظومه تاکنون نخستین منظومه ی حماسی شیعی است که شناخته شده است. پیش از شناخته شدن این منظومه خاوران نامه رتبه نخست را به خود اختصاص داده بود ولی از آنجایی که این نسخه در سال ۴۸۲ ه.سروده شده به طبع رتبه نخست به علی نامه اختصاص دارد.

سراینده ماجراهای "جمل" و "صفین" را در این منظومه به تفصیل تمام در دوازده مجلس آورده و در آغاز هر بخش یا مجلس به شیوه ی فردوسی خطابی دارد و همان گونه که فردوسی شیعیِ متعزلی طرفدارِ خرد است و خرد را می ستاید و مخاطب قرار می دهد،این سراینده نیز همه جا به ستایش خرد و خردمند می پردازد و در آغاز سخنش خردمند را مورد خطاب قرار می دهد:

الا یا خردمندِ روشن روان                                       سخن گوی،روشن،چو آبِ روان

سخن را بپرور به نورِ خود                                     بران روی کز دانشت برخورد/۴ پ

علی نامه همانگونه که از نامش پیداست شرح رشادت های علی (ع) است به سبک و سیاق شاهنامه و در واقع جزو زیر مجموعه ادب حماسی قرار دارد.این منظومه در ۱۲۰۰۰ بیت است که به تازگی از سوی مرکز پژوهشی میراث مکتوب؛کتابخانه،موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی؛کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران و مؤسسه مطالعات اسماعیلیه به طور مشترک از روی نسخه شماره ی ۲۵۶۲ کتابخانه ی موزه ی قونیه به صورت نسخه برگردان (فاکسمیله) با مقدمه ی عالمانه استاد دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی چاپ شده است.